تولید نشاء با کیفیت مطلوب نقش مهمی در بهبود عملکرد کمی و کیفی میوه گوجهفرنگی دارد. به این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و شامل پنج سطح قارچکش تبوکونازول با غلظتهای (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1) میلیمولار و پنج رقم گوجهفرنگی (سان 16108، سان 6189 2، کالجی انسه 3، فوریا 4 و ارلی وای 5) در شرایط گلخانه در شهرستان دشتی بوشهر در سال 1393 انجام شد. کاشت بذر در سینیهای کاشت شامل مواد آلی کوکوپیت و پرلیت انجام شد. در دورهی رشد نشاء ویژگیهای رویشی گیاه مانند طول و قطر ساقه، طول میانگره، تعداد شاخههای جانبی، طول، و وزن تر و خشک ریشه اندازهگیری شدند. افزایش غلظت تبوکونازول سبب کاهش طول ساقه شد به طوری که بیشترین و کمترین طول ساقه به ترتیب 0/22 و 7/13 سانتیمتر از تیمارهای شاهد و یک میلیمولار تبوکونازول به دست آمد. نتایج نشان داد که تبوکونازول اثر معنیداری روی طول میانگره داشت به طوری که بیشترین و کمترین طول میانگره به ترتیب 0/3 و 6/1 سانتیمتر مربوط به تیمارهای شاهد و یک میلیمولار تبوکونازول بود. کاربرد تبوکونازول اثر معنیداری روی طول، وزن تر و خشک ریشه نشان داد. از نظر قطر ساقه بین ارقام کالجی انسه، ارلی وای و سان 6189 تفاوت معنیداری ملاحظه نشد. به طور کلی نتایج نشان داد که تبوکونازول تأثیرات مفیدی روی برخی از ویژگیهای مورفو- فیزیولوژیک نشاء گوجهفرنگی دارد.