تولید نشاء با کیفیت مناسب، یکی از موضوعات مهم و اساسی در زراعت گوجه فرنگی به شمار می‌رود. عدم استحکام ساقه، ارتفاع زیاد و باریک بودن طوقه‌های نشاء یکی از مشکلات مهم تولیدکنندگان نشاء گوجه‌فرنگی می‌باشد. نشاءهای تولیدی به دلیل عدم استحکام ساقه، شرایط مناسبی برای کاشت با دستگاه‌های نشاءکار نداشته و هنگام کاشت به شدت آسیب می‌بینند. استفاده از برخی تنظیم کننده‌های رشد، یکی از روش‌هایی است که می‌تواند در افزایش تحمل نشاء در برابر تنش‌های محیطی و بهبود کیفیت و ویژگی‌های ظاهری نشاء مؤثر باشد. کاربرد تنظیم‌کننده رشد پاکلوبوترازول (بونزی) به عنوان یک ترکیب کندکننده رشد در گلخانه‌های تولید نشاء سبزی و صیفی به ویژه برای نشاء گوجه فرنگی به صورت محلول‌پاشی می‌تواند با رشد سبزینگی مناسب، کنترل رشد طولی و افزایش قطر ساقه نشاء در افزایش کیفیت آن مؤثر باشد. به طورکلی پاکلوبوترازول تأثیرات مفیدی روی ویژگی های رویشی نشاء گوجه فرنگی دارد. محلول‌پاشی 3 تا 5 سی سی پاکلوبوترازول در 100 لیتر آب در مرحله 4 تا 6 برگی نشاء گوجه فرنگی در مقایسه با شاهد (عدم کاربرد پاکلوبوترازول) موجب کاهش ارتفاع نشاء، افزایش قطر ساقه و طوقه نشاء می‌شود. در شرایط عدم کاربرد پاکلوبوترازول نشاءها دارای رشد رویشی کمتر، ساقه‌های بلند و باریک و ریشه‌های بسیار ضعیف‌تری هستند. پاکلوبوترازول، با افزایش رشد ریشه و گسترش سیستم ریشه‌ای موجب افزایش توده ریشه و افزایش وزن خشک می‌گردد. استفاده از پاکلوبوترازول می‌تواند مقاومت نشاءها را به تنش‌های محیطی افزایش داده و به استقرار بهتر نشاءهای تولیدی پس از انتقال به مزرعه کمک شایانی نماید.
)