حساسیت ده رقم توت‏ فرنگی به تنش شوری در شرایط کشت گلخانه‏‌ای

نوع مقاله : علمی_ترویجی

نویسندگان

1 دانشجوی سابق دکتری علوم باغبانی، گرایش میوه‏کاری بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز و عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات

2 استاد بخش علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

3 دانشیار بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

4 استادیار بخش مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

چکیده

گیاهان توت‌فرنگی با محلول غذایی هوگلند، که با افزودن نمک طعام هدایت الکتریکی آن‏ها تنظیم و برابر با 45/1، 38/3، 53/4 و 95/5 دسی‏زیمنس بر متر بود، به‌مدت پنج ماه تغذیه شدند. برای آبیاری تیمار شاهد از محلول غذایی هوگلند بدون افزودن نمک طعام استفاده شد. شوری باعث کاهش رشد و عملکرد در گیاه توت‏فرنگی شد. با این حال، مقدار کاهش بر اساس نوع رقم متفاوت بود. به عنوان مثال، در هدایت الکتریکی 38/3 دسی‏زیمنس بر متر، در رقم‏های کاماروسا، چندلر و سلوا، وزن خشک شاخساره به ترتیب 42، 45 و 48 درصد پایین‏تر از شاهد بود. عملکرد توت‏فرنگی در رقم کوئین‏الیزا و میشنری در شوری 53/4 دسی‏زیمنس بر متر به میزان 54 درصد کاهش یافت. نتایج نشان داد که رقم‏های آروماس، پاروس، کاماروسا و کردستان نسبت به تنش شوری متحمل بودند؛ در حالی که رقم‏های کوئین‏الیزا و میشنری نسبت به تنش شوری حساس‏تر بودند. رقم‏های پاجرو، گاویوتا، سلوا و چندلر نسبت به تنش شوری به طور نسبی متحمل بودند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات